A’ coimhead air adhart ris na taghaidhean anns na Stàitean

Bha mi ann an Canada a’ coimhead air na deasbadan eadar Bush agus Kerry an turas mu dheireadh a bha tagh nàiseanta anns na Stàitean. Tha cuimhne agam ron deasbad gun robh mi airson Kerry a bhuanachadh ach ag èisteachd ri na bha aca ri ràdh bha mi a’ tionndadh beagan a-bharrachd a dh’ionnsaidh Bush. Mar Chriostach tha mi glèidhteach ann an gnìomhan pearsanta ach nas libearalaich nuair a thig e gu cùisean eaconomach. Cha chanainn gu bheil partaidh shònraichte ris am bithinn uile gu lèir sàsaichte, ach tha e inntinneach agus tha an co-dhùnadh a’ ruigsinn nas fharsaing na na Stàitean fhèin. Tha mi a’ creidsinn gum buanaich Obama an t-ainmeachadh airson na Democrats a-nis agus cha mhòr nach eil e cinnteach gum bi Cain a’ ruith airson na Republicans. Aig an ìre thràth seo tha mi a’ dol le Obama airson an Taigh Ghil. Ann an Alba/Breatainn chan eil partaidh ann a tha a’ glacadh m’ àire. Tha mi air an taobh deas ach chan eil mi a’ dol leis a’ Phartaidh Ghlèidhteach. Bu mhath leam a bhith a’ faicinn leasachadh eaconomaidh ann an Alba air falbh bho thèarainteach shòisealta a dh’ionnsaidh cìsean nas ìseil airson gnìomhachasan agus gu h-àraidh gnìomhachasan ùra. Tha mi a’ smaointinn gu bheil e cudthromach ann an àm nuair a tha sinn a’ faicinn an eaconomaidh a’ slaodachadh gu bheil sinn a’ glèidheadh airgid mar dùthaich. Tha atharrachaidhean mòra romhainn san t-saoghal le ceann-suidhe ùr anns na Stàitean ge brith dè partaidh a bhios a’ buanachadh san t-Sultain. Bha mi gu làidir an aghaidh a’ chogaidh ann an Iraq

agus ma bhuanachas Obama chì sinn an tachartas brònach sin a’ tighinn gu crìch.