A’ sgrìobhadh gu caraidean le peann

Mar aon de na cur-seachadan agam tha mi air a bhith a’ sgrìobhadh do charaidean thall thairis le peann. Ged a bha « caraid le peann » agam bho na làithean sgoile agam, cha robh Beurla gu leòr aigesan no Fraingis gu leòr agamsa aig an àm mòran ciall a dhèanamh ri chèile agus gu mì-fhortunach cha do mhair sin fada. Tha sgrìobhadh litrichean le peann air a bhith a’ còrdadh rium gu mòr agus thòisich mi a-rithist ri nighean às an t-Suain, Annelie. Bha càirdeas tlachdmhor againn thairis air iomadach bliadhna agus dh’ionnsaich mi mòran mu dheidhinn an dùthaich aicese. Sgrìobh mi gu caraid eile à Seapan, Azusa, airson mòran bliadhnachan agus a-rithist dh’ionnsaich mi mun chultar agus an dùthaich aicese. Dh’ionnsaich mi tòrr Spainntis bho charaid eile agam, Eva-María às an Spainnt. Tha sinne fhathast a’ sgrìobhadh gus an latha an-diugh. Tha triùir caraidean eile agam, Yvonne às a’ Ghearmailt, Mariam às an Eipheit agus Emilie às an Fhraing uile ris a tha mi fhathast a’ sgrìobhadh litrichean. Uaireanan bidh mi a’ dèanamh oidhirp Fraingis, Gearmailtis no Spainntis a chleachdadh ach ’s ann dha-rìribh airson ionnsachadh mu dhùthaich agus cultar diofraichte a bhios sinn a’ sgrìobhadh dhan chèile. Chan eil e cho cumanta san latha an-diugh cuideigin a lorg mar charaid air a bheil thu eòlach tro mheadhan sgrìobhadh litrichean le peann nad làimh, ach tha e tlachdmhor agus nuair nach eil cabhag ort post-dealain a chuir, ’s e rud as urrainn dhut cumail mar rud pearsanta. Tha e daonan snog a bhith a’ leughadh tro sheann litrichean agus nuair a gheibh thu litir tron phost.